تعیین زمان استاندارد اپراتور برای انجام عملیات ساخت تایر رادیال سبز برای خودروی سواری، با درنظر گرفتن عدم قطعیت (مطالعه‌ی موردی: گروه صنعتی بارز)

یکی از مشکل‌های پیشِ روی سازمان‌ها و مؤسسه‌ها، تعیین تعداد نیروی انسانی موردنیاز است. در همین‌باره روش‌های زمان‌سنجی، کاربرد گسترده‌ای یافته‌اند. یکی از پرکاربردترین این روش‌ها استفاده از کرنومتر، با درنظر گرفتن ضریب عملکرد، به روش وستینگهاوس است که در آن عنصرهای کاری، ثبت زمان‌های مربوط به عنصرهای کاری، تعداد مشاهده‌های لازم برای محاسبه‌ی زمان‌های نرمال و استاندارد و نیز ضریب‌های عملکرد مربوطه، مشخص و جمع‌آوری می‌شوند. سپس با درنظر گرفتن موردهای یادشده، اقدام به محاسبه‌ی زمان‌های نرمال و استاندارد می‌شود.در این پژوهش، هدف تعیین زمان استاندارد اپراتورِ دستگاه ساختِ گرین‌تایر رادیال برای خودروهای سواری، در گروه صنعتی بارز است. از آنجا که زمان‌سنجی یکی از ‌موضوع‌هایی‌ست که انسان به‌طور مستقیم و مشخص در آن نقش دارد و باتوجه به این‌که روش‌های ارائه‌شده، مانند روش وستینگهاوس، موضوع‌ها را با درنظر گرفتن قطعیت مورد بحث‌وبررسی قرار می‌دهند، قطعیت به‌کارگرفته‌شده در این موضوع‌ها- با توجه به نتیجه‌های به‌دست آمده- سبب بروز خطا در محاسبه‌ها و گاهی تصمیم‌گیری‌های اشتباه، می‌شود؛ بنابراین در این پژوهش با بهره‌گیری از عدم قطعیت فازی، درباره‌ی ضریب‌های عملکرد به روش وستینگهاوس و به‌ویژه زمان مشاهده‌ها، الگوریتم و دستورکاری برای روش پیشنهادی ارائه‌شده و در نهایت با یک مثال واقعی، زمان‌های نرمال و استاندارد بر اساس الگوریتم پیشنهادی، محاسبه و موردبررسی قرار گرفته است. در پایان، نتیجه‌های به‌دست آمده از روش پیشنهادی، در مقایسه با وضعیت قطعیِ به‌کار گرفته شده در روش وستینگهاوس معمول، از قابلیت ارائه‌ی دامنه‌ی تصمیم‌گیری گسترده‌ای به تصمیم‌گیران برخوردار است.